-
1 mind
[maɪnd] 1. n 2. vt(attend to, look after) doglądać +gen; ( be careful of) uważać na +acc; ( object to) mieć coś przeciwko +datdo you mind if I smoke? — czy nie będzie Panu/Pani przeszkadzało, jeżeli zapalę?
to keep/bear sth in mind — pamiętać o czymś
to change one's mind — zmieniać (zmienić perf) zdanie, rozmyślić się ( perf)
to have sb/sth in mind — mieć kogoś/coś na myśli
to bring/call sth to mind — przywodzić (przywieść perf) coś na myśl
I don't mind — ( when choosing) wszystko jedno; ( when offered drink etc) chętnie
mind you, … — zwróć uwagę, że …
"mind the step" — "uwaga stopień"
* * *1.(the power by which one thinks etc; the intelligence or understanding: The child already has the mind of an adult.) umysł2. verb1) (to look after or supervise (eg a child): mind the baby.) pilnować2) (to be upset by; to object to: You must try not to mind when he criticizes your work.) przejmować się, mieć przeciwko3) (to be careful of: Mind (= be careful not to trip over) the step!) uważać4) (to pay attention to or obey: You should mind your parents' words/advice.) zważać na3. interjection(be careful!: Mind! There's a car coming!) Uważaj!- - minded- mindful
- mindless
- mindlessly
- mindlessness
- mindreader
- at/in the back of one's mind
- change one's mind
- be out of one's mind
- do you mind!
- have a good mind to
- have half a mind to
- have a mind to
- in one's mind's eye
- in one's right mind
- keep one's mind on
- know one's own mind
- make up one's mind
- mind one's own business
- never mind
- on one's mind
- put someone in mind of
- put in mind of
- speak one's mind
- take/keep one's mind off
- to my mind -
2 matter
['mætə(r)] 1. nno matter what — bez względu na to, co się stanie
reading matter ( BRIT) — lektura
- matters2. viliczyć się, mieć znaczenieit doesn't matter — (is not important, makes no difference) to nie ma znaczenia; ( never mind) (nic) nie szkodzi
* * *['mætə] 1. noun1) (solids, liquids and/or gases in any form, from which everything physical is made: The entire universe is made up of different kinds of matter.) materia, substancja2) (a subject or topic (of discussion etc): a private matter; money matters.) sprawa3) (pus: The wound was infected and full of matter.) ropa2. verb(to be important: That car matters a great deal to him; It doesn't matter.) mieć znaczenie- be the matter
- a matter of course
- a matter of opinion
- no matter
- no matter who
- what
- where
См. также в других словарях:
(nic) nie szkodzi — {{/stl 13}}{{stl 7}} to, co się stało, stanie, co się dzieje, jest nieistotne, nie należy się tym przejmować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nic nie szkodzi, że jest zimno, zaraz będziemy w domu. Potrąciłem pana, przepraszam. – Nie szkodzi! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… … Słownik języka polskiego
szkodzić — ndk VIa, szkodzićdzę, szkodzićdzisz, szkodź, szkodzićdził «wyrządzać, przynosić, robić komuś, czemuś szkodę (materialną, moralną), powodować uszczerbek w czymś; być szkodliwym dla kogoś, dla czegoś» Szkodzić sobie, rodzinie, ludziom. Szkodzić… … Słownik języka polskiego
umrzeć — dk XI, umrę, umrzesz, umrzyj, umarł, umarły, umarłszy umierać ndk I, umrzećam, umrzećasz, umrzećają, umrzećaj, umrzećał «zakończyć życie, przestać żyć; skonać» Umrzeć młodo, w kwiecie wieku. Umrzeć nagle. Umrzeć z honorem, jak bohater. Umierać… … Słownik języka polskiego
szkodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, szkodzićdzę, szkodzićdzi, szkodź {{/stl 8}}– zaszkodzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} działać na czyjąś niekorzyść, powodować straty, narażać na szkodę (materialną lub moralną) : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… … Słownik języka polskiego
przyjść — dk, przyjdę, przyjdziesz, przyjdź, przyszedł, przyszła, przyszli, przyszedłszy przychodzić ndk VIa, przyjśćdzę, przyjśćdzisz, przyjśćchodź, przyjśćdził 1. «o ludziach i zwierzętach: idąc przybyć dokądś, do kogoś» Przyjść do biura, do domu.… … Słownik języka polskiego
sam — I + sama, samo, sami, odm. jak przym. 1. «zaimek wskazujący na to, że dana osoba lub rzecz występuje, działa we własnej osobie, samodzielnie, bez niczyjej pomocy» Sam to zrobiłem. Sam się zdecydował na to. Dziecko samo odrobiło lekcje. Talerz sam … Słownik języka polskiego
Sagen — 1. As (wenn) man sugt (sagt) gestorben, glaüb. (Jüd. deutsch. Brody.) 2. As man sugt Meschige (verrückt), glaübe. (Jüd. deutsch. Brody.) 3. Auf das Sagen folgt Weinen oder Behagen. Es kommt sehr viel darauf an, wie man es darstellt; es kann eine… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon